Uykusuzum tabi..Daha ilk günden.Doğumhaneden çıktık, Ayşe Mitra'nın bütün kontrollleri yapıldı,minik yatağında yanıma getirildi.Annelere haber verildi.Eşim İştar'ı annemlerden aldı, bizim eve geçtiler.Annem ve kayınvalidem odaya geldiler.Güzel kızım uyuyor. Doğum sırasında biraz sıvı yutmuş, o yüzden arada kusuyor. Hemşire aman başında bekleyin dediği için gözümü kırpmıyorum. Fakat çok uykum var aslında.
İlk emzirmemiz gayet başarılı.Sanırım ilk sütünü içti.Öyle ilk doğumumdaki gibi göğüs ucu açıcılar filan gerekmedi. Açlık ağlamasıyla mama içmesi de gerekmedi.Galiba sütüm var bu sefer!!
Çok açım. Odada börek çörek ne varsa götürüyorum.
Uykusuzluğa daha fazla dayanamayıp Ayşe Mitra'yı anneme devrediyorum.Sabah saat 6.
Bir kaç saat uyuduktan sonra tekrar mesaiyi devralıyorum.
Gelen giden akını başlıyor, normal doğum yapmanın rahatlığıyla her gelenle oturuyorum, sohbet ediyorum.Ayşe mıkırdayınca gidip emziriyorum, yatırıyorum.
Altını değiştiriyorum.Önce hatırlayamıyorum, sonra birden üşüşüyor beynime bilgiler..
Ama uykumu alamadığım için yorgunum aslında.Uykusuzluğa hiç dayanamayan bir insanın son 4 yılını sürekli uykusuz geçirmesi ne kadar ironik değil mi? Ve en az bir 3 sene daha böyle geçecek şimdi.
Ve beklenen an..Saat 6 gibi babası İştar'ı okuldan getiriyor. Öğretmeni kocaman bir taç hazırlamış ona: "Ben abla oldum" yazıyor üstünde. Kardeşini gösteriyoruz. Önce şaşırıyor, sonra dokunuyor ona.Sadece yatıyor olması, konuşamıyor olması garip geliyor.
Akşam son bir kontrolden sonra hastaneden çıkıyoruz ve Ayşe Mitra' yı sepetine atıp eve gidiyoruz.
18 Mart Cuma, 2016..3 kişi çıktığımız evimize 4 kişi dönüyoruz. İki kızımız var artık,iki prensesimiz.
Benim tek derdim Ayşe Mitra'ya mama vermeden emzirebilmek.Maalesef acemiliğimden İştar'da bunu başaramamıştım. Dolapta süt arttırıcı bin bir türlü şey var. Hepsinden içiyorum.Ama aşırı kilo aldığım için bu defa lohusalık döneminde tatlılar, helvalar yemeye hiç niyetim yok.
Emziriyorum sürekli.Yeni doğduğu için Ayşe Mitra sürekli uyuyor.Suratı kırmızı o yüzden sarılık mı değil mi tam anlayamıyorum.Fakat sürekli uyumasından işkilleniyorum.
Ayşe Mitra resmen gece gündüz ayrımını kendi kendine yapıp gelmiş.Gündüzleri belirsiz aralıklarla uyanırken,geceleri kesintisiz uyuyor.Arada kaptırıp 4 saat filan uyusam da yine de zorlayıp iki saatte bir emziriyorum.
İştar 'ı babası cimnastiğe oradan müzik kursuna oradan da başka aktivitelere götürdüğü için küçük kızımla evde baş başayız.İyi ki şu kursları ayarlamışız diyorum kendi kendime..
Ayşe Mitra'nın uykuları giderek daha da fazla uzamaya başlıyor.
Endişeleniyorum, ya sarılık olduysa?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder