İştar geç emekledi ama erken yürüdü.Hep bunu anlattım çevredekilere.
Her Çarşamba gittiğimiz Gymboree'de dersin yarısını hiç bir şey yapamadan geçirmek zorunda kalıyoruz çünkü bazı aktiviteleri yapabilmesi için Ayşe'nin emeklemesi lazım.Orada da öğretmenine "valla ablası da geç emeklemişti ama erken yürüdü" diyip durdum.
Bu cümleyi yaklaşık 2 aydır kurduğumu ise ancak fark edebildim.Neredeyse 8.5 aylık olduk ve geri geri bir kaç hamle dışında esasen Ayşe hiç kıpırdamıyor.
İyi ki İştar için de blog tutuyorum.Bugün üşenmeyip baktım ve şok şok şok:" geç emekledi" dediğim İştar bu kadarlıkken meğer speedy gonzalesmiş.
İştar bi ara sadece yuvarlanabiliyordu.Ayşe de bu da hiç olmadı.Esasen Ayşe vaktinin önemli bir kısmını oturarak geçiriyor.Arada biz onu yüzükoyun yatırıyoruz.Geri geri gidiyor, beş dakika sonra da sıkılıp mızıldanmaya başlıyor.Çıkardığı seslerden hemen onu geri oturtmaktan başka çare yok zaten.
Ayağını yere sağlam basıyor, koltuğa tutunup durabiliyor da fakat bütün bunların hiçbirini kendisi yapamıyor.Yani mobilitemiz sıfır.
Bir anlamda bu güzel bir şey, özellikle dışarı çıktığımızda çok rahat ediyoruz.Ayşe'yi mama sandalyesine oturt,işine bak! Muhtemelen emeklemeye başladığında aynı rahatlığımız olmayacak.
Ama beri yandan da ek gıdalarla birlikte kilo almaya da başladı,üstelik yorulmadığı için çabuk uyumuyor da.
Bir yerden bir yere gitmediği için merak ve keşfetme durumu da henüz yok.Oturarak her şeyi hallediyor.Hatta otura otura ileri doğru hareket etmeye başladı son bir kaç gündür.
Özellikle Gymboree'de sevdiği oyuncakları önüne havuç gibi koyup, ileri doğru emeklemesini sağlamaya çalışıyoruz ama oyuncağa bakıp bakıp gülümsüyor sadece.Hadi bi tutayım yok.Hırslarından tamamen arındırılmış, her şeyden mutlu olan bir çocuk Ayşe.Şimdilik emeklemeyi hiç düşünmüyor, canı istediğinde de kalkıp yürüyecek galiba!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder